~for english scroll down~
14/8 Ταινίες στο Σκαραμαγκά και στη Νέα Πέραμο
To Pugnant Film Series πηγαίνει στο Σκαραμαγκά και στις εγκαταλελειμμένες σήραγγες για να προβάλει την πρώτη ταινία του Artur Aristakisan, παλάμες (Ladoni). Πρόκειται για το απόλυτο κινηματογραφικό δοκίμιο. Μια θετικά απελπισμένη ταινία, ένας μονόλογος εκκωφαντικής διαύγειας. Ένας αφηγητής συνειδητοποιεί ότι κάθε ατομικός λόγος ύπαρξης αποτελεί την πηγή αιματοδοσίας του συστήματος. Ακόμα και μια ιδέα που φαντάζει απολύτως ανατρεπτική, θα χρησιμοποιηθεί ως το σπέρμα που θα γονιμοποιήσει μια συγκεκριμένη περιοχή του συστήματος. Πως μπορεί λοιπόν κανείς να απαλλαγεί απ' αυτή την παρασιτική σχέση του συστήματος πάνω του; Αυτό αναρωτιέται και ψάχνει τρόπους να εξηγήσει ο αφηγητής στον γιο του, περιπλανώμενος εντοσθιακά με την κάμερά του, μέσα από τις κοινότητες των άχρηστων, αυτών που το σύστημα δε μπορεί να χρησιμοποιήσει. Των αστέγων, των άπορων, των ανάηπρων και των τοξικομανών.
Μετά το τέλος της προβολής θα μεταφερθούμε στη Νέα Πέραμο παραθαλάσσια για να παρακολουθήσουμε το Carcinoma του Marion Dora. Μια ταινία που επιχειρεί να συνδέσει τον σωματικό και ψυχικό πόνο με τη συλλογική σήψη. Ο Marion Dora είναι ο εν ζωή σκηνοθέτης που αντιμετωπίζει τις περισσότερες απειλές για τη ζωή του. Οι κύριες κατηγορίες είναι κακοποίηση ζώων, κακοποίηση ανθρώπων, χρήση αηδιαστικού υλικού. Στο Carcinoma μπορούμε να κάνουμε trigger warning για χρήση κοπράνων, πύον και εμετού. Οι ταινίες του έχουν πάντα τη φόρμα μιας σκληρής ταινίας τρόμου, αλλά στο τελικό τους ζύγισμα, αποτελούν μια ποιητική και ειλικρινή εσχατολογία στην φρίκη του ανθρώπινου ψυχισμού. Η νύχτα θα κλείσει με ένα αφιέρωμα στις χειροποίητες ταινίες του Luther Price.
14/8
20.30 Εγκαταλελειμμένες σήραγγες Σκαραμαγκά (google maps)
01.30 Παραθαλάσσια Νέα Πέραμος (google maps)
ΟΔΗΓΙΕΣ
Για τις σήραγγες του Σκαραμαγκά (google maps) τα λεωφορεία 866, 876, 845 εξυπηρετούν και σας αφήνουν πολύ κοντά. Η στάση αποβίβασης λέγεται Σκαραμαγκάς. Αν έρθεται με το αυτοκίνητο, παρακαλείστε να παρκάρετε στο πάρκινγκ της καφετέρειας Σταθμός 14 (google maps). Aπέχει μόλις 400 μέτρα από τις σήραγγες, όπου το πάρκινγκ δε συνιστάται καθώς βρίσκονται επί της Εθνικής οδού.
Για τη Νέα Πέραμο κοιτάχτε το σχετικό link της τοποθεσίας πιο πάνω.
Παλάμες (Artur Aristakisian), Ρωσσία - Μολδαβία, 1994, 140'
«Μικρέ μου γιε, είμαι εγώ, ο πατέρας σου...».
Ο αφηγητής προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον αγέννητο γιο του και ξεκινά ένα ταξίδι όπου εμφανίζονται τα πρόσωπα των παριών, που βρίσκουν παρηγοριά μονάχα στη σκιά. Έξω, στους δρόμους, αλλά έξω κι από το πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Το σύστημα που σκοτώνει την ατομικότητα και δημιουργεί μάζες. Αυτοί οι παρίες είναι αλήτες, ανάπηροι, τρελοί, τρελοί. Αυτοί, στα μάτια του αφηγητή, είναι οι μόνοι που ξέρουν τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Δεν είναι διεφθαρμένοι από τις μάζες ή το σύστημα. Είναι τόσο κυριευμένοι από την τρέλα και τα όνειρά τους, που έχουν χάσει τη σχέση τους με τον κόσμο. Ζουν σε έναν δικό τους σύμπαν, απελευθερωμένοι από το σύστημα. Αυτό που κάνουν είναι να περιμένουν. Περιμένουν ήσυχα την ημέρα που η βασιλεία του Θεού θα κατέβει στη γη.
Carcinoma (Marian Dora), Γερμανία, 2014, 87'
Μια τρομερή κατάβαση στην ανθρώπινη φθορά.
Pugnant Film Series goes to Skaramanka, at the abandoned tunnels to screen the first movie by Artur
Aristakisan, Ladoni. This is the absolute cinematographic document-essay. A positive hopeless movie, an illuminated monologue. A narrator realizes that any personal meaning of live is just giving it's blood to the sysyem. The idea that seems to be radical, will be used as a seed that will fertilize a specific point of the system. How is it possible from someone to get rid of the parasitic system? This is the main question of the narrator, he explains to his son, going deep with his camera, in pariah society, that these are the only people that the system can't use. The only free people are the homeless, the disabled, the drug users, the mad.
After the screening we will move to Nea Peramos, at the beach, to watch Carcinoma by Marion Dora. A film that connects the physical and the mental pain with the mass decay. Marion Dora is the only alive filmmaker that has recieved so many threatens about his life. The most accusations are about animal abuse, actors abuse and provocate use of blood, sperm and shit . At Carcinoma there is a trigger warning about the use of blood and shit. His films seems to be in form like a hard horror movie, but at the end titles there is a lyrical - honest misanthropy experience. At the end, we will go till dawn, with a tribute to handmade Luther Price's films.
14/8
20.30 Abandoned tunnel Skaramankas (google maps)
01.30 Nea Peramos beach (google maps)
HOW TO COME
Skaramanka tunnes (google maps) are acessible with buses 866, 876, 845. The departure station is at Skaramankas. If you come by car, i suggest to park at parking of cafe Station 14 (google maps). It's only 400 meters distance from tunnels. It's difficult to park at tunnels because they are located close to the national road.
About Nea Peramos just look at the google maps link above.
Palms (Artur Aristakisian), Russia - Moldavia, 1994, 140'
"My little son, it's me, your father..." The narrator tries to communicate with his unborn son and takes off on a journey were you see faces of apparitions of those outcasts, who find their solace of living only in the shadows; outside, but beside, the political and economical system; system that kills the individual and creates masses instead. These outcasts are bums, cripples, madmen, lunatics. They, in the eyes of the narrator, are the only ones, that know what it means to be human. They are not corrupt by the masses or the system; they are so overwhelmed by their madness or dreams, that they have lost the relationship with the world. They live in a world of their own, thus enabling freedom from the system. What they do, is wait. They quietly wait for the day the kingdom of God will descend upon earth.
Carcinoma (Marian Dora), Germanyc, 2014, 87'
A formidable descend to human decay.
