Προβολές δίπλα (ή μέσα ; ) σε ηφαίστεια,
προβολές σε στρατιωτικές βάσεις,
σε πολύχρωμα μεταλλεία μέσα σε καμμένα δάδη,
προβολές σε εκκλησίες
και προβολές σε ναυάγια!
-ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΑΝΤΟΥ-
15 με 19 Αυγούστου, το Pugnant Film Series κάνει ένα πενθήμερο προσκύνημα προβάλλωντας 12 ταινίες σε διαδρομή μήκους 50 χιλιομέτρων στα όρια της Αττικής και της Κορινθίας!
Αναλυτικά θα προβληθούν το I Often Think of Hawai. Μια ταινία δωματίου, ή δωματίων, που μεταφέρει τον θεατή στον ξοτικό προορισμό του τίτλου, κοιτάζοντας μόνο την υπαρξιακή ψυχεδέλεια, κινηματογραφώντας απέριττα με τον πιο απλό τρόπο την ηρωίδα και τις σκέψεις της. Δε θυμάμαι άλλη ταινία να έχει τη δυνατότητα για κάτι τέτοιο τόσο εμφατικά, δηλαδή από μια κινηματογράφιση εντός κλειστών χώρων να σε ανοίγει στο άπειρο. Η ταινία ανήκει στην σημαντική φιλμοκατασκευάστρια Elfi Mikesch, η οποία υπήρξε βασική κινηματογραφίστρια του Fassbinder, και η οποία κατέχει στο ενεργητικό της (συνήθως σε συνσκηνοθεσία με την Monika Treut) ορισμένες απ' τις πιο σημαντικές και παραγνωρισμένες ταινίες του προηγούμενου αιώνα.
Θα δούμε το One Hamlet Less του Carmelo Bene. Σε έναν ιδανικό κόσμο, το πως παίζει ο Carmelo Bene στις ταινίες του και το πως σκηνοθετεί ο ίδιος τους ηθοποιούς του, θα ήταν ένα βασικό σημείο έμπνευσης και παρακίνησης να γίνει κάποιος ηθοποιός. Το One Hamlet Less, απογειώνει το κείμενο του Shakespeare, με τρόπο παρόμοιο που απογειώνει το κείμενο του Oscar Wilde στη δική του εκδοχή της Σαλώμης ή την κλασσική όπερα του Don Giovanni στην ομώνυμη ταινία του. Επιστρέφουμε στον Carmelo Bene μετά από εκείνο το εκτενές αφιέρωμα στη δουλειά του, την πρώτη χρονιά των υπαίθριων προβολών του pugnant.
Την 3η μέρα θα δούμε το μνημειώδες Geology of Separation των Yosr Guesmi και Θα δούμε το Silencio του Christophe Bisson. Μεταξύ των συστηματικών θεατών των προβολών του Pugnant υπάρχει ο θρύλος των προβολών των ταινιών του Artur Aristakisian (A Place on Earth, Palms), και ο Christophe Bisson -λάτρης και ο ίδιος του σινεμά του Artur- είναι επίσης ο πιο μοναδικός σκηνοθέτης στο να προσεγγίζει την αγιότητα του περιθωρίου. Αυτό κάνει και εδώ, στο σιωπηλό Silencio, όπως είχε κάνει και στο σιωπηλό Noli me Tangere, που είχαμε προβάλει στον Ορίζοντα Γεγονότων. Την ίδια βραδιά, με αντίστοιχη ιεροπρέπεια θα δούμε το Incendio της Karen Akerman και του Miguel Seabra Lopes. Των οποίων είχαμε προβάλει παλιότερα στη Χρωπεί την επίσης αξαιρετική ταινία τους Maybe Desert, Perhaps Universe.
Τέλος, η τελευταία μέρα θα μας βρει με πανκ διάθεση και με το Bahag Kings του Pugnant hall of fame master Khavn. Μια ταινία που θα κάνει την επαναληπτική προβολή της, μετά την παρθενική προβολή που κάναμε στη Θεσσαλονίκη με αυτή την ταινία. Οι βασιλιάδες του τίποτα είναι προϊστορικοί, είναι Φιλιππινέζοι και είναι κρατούμενοι!
Κάθε μέρα αυτού του πενθήμερου προσκυνήματος θα μας βρίσκει να κοιτάμε και σε κάποια δουλειά του Peter Liechti. Ενός αιρετικού στοχαστή της εικόνας. Που σε καμία απ' τις δουλειές του δεν κρύβει την ανάγκη του για την μουσική(περισσότερο ήχο) και την ποίηση, τα οποία είναι στοιχεία που προσφέρουν μια μυθοπλαστική διάθεση σε ταινίες που συντίθονται από πλάνα αγνής παρατήρησης. Η ειρωνεία και η αμφισβήτηση των κυρίαρχων μοτίβων του σύγχρονου κόσμου είναι βασικής αξίας στο σινεμά του Peter Liechti. Ένα σινεμά ερημιτικό, ασκητικό, στοχαστικό και συνήθως μουσικοκεντρικό.
Συγκεκριμένα θα προβληθούν οι ταινίες Father's Garden: The Love of My Parents, Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer, Tauwetter, The Sound of Insects: Record of a Mummy, Kick That Habit και Ausflug ins Gebirge.
Θα δούμε το One Hamlet Less του Carmelo Bene. Σε έναν ιδανικό κόσμο, το πως παίζει ο Carmelo Bene στις ταινίες του και το πως σκηνοθετεί ο ίδιος τους ηθοποιούς του, θα ήταν ένα βασικό σημείο έμπνευσης και παρακίνησης να γίνει κάποιος ηθοποιός. Το One Hamlet Less, απογειώνει το κείμενο του Shakespeare, με τρόπο παρόμοιο που απογειώνει το κείμενο του Oscar Wilde στη δική του εκδοχή της Σαλώμης ή την κλασσική όπερα του Don Giovanni στην ομώνυμη ταινία του. Επιστρέφουμε στον Carmelo Bene μετά από εκείνο το εκτενές αφιέρωμα στη δουλειά του, την πρώτη χρονιά των υπαίθριων προβολών του pugnant.
Την 3η μέρα θα δούμε το μνημειώδες Geology of Separation των Yosr Guesmi και Θα δούμε το Silencio του Christophe Bisson. Μεταξύ των συστηματικών θεατών των προβολών του Pugnant υπάρχει ο θρύλος των προβολών των ταινιών του Artur Aristakisian (A Place on Earth, Palms), και ο Christophe Bisson -λάτρης και ο ίδιος του σινεμά του Artur- είναι επίσης ο πιο μοναδικός σκηνοθέτης στο να προσεγγίζει την αγιότητα του περιθωρίου. Αυτό κάνει και εδώ, στο σιωπηλό Silencio, όπως είχε κάνει και στο σιωπηλό Noli me Tangere, που είχαμε προβάλει στον Ορίζοντα Γεγονότων. Την ίδια βραδιά, με αντίστοιχη ιεροπρέπεια θα δούμε το Incendio της Karen Akerman και του Miguel Seabra Lopes. Των οποίων είχαμε προβάλει παλιότερα στη Χρωπεί την επίσης αξαιρετική ταινία τους Maybe Desert, Perhaps Universe.
Τέλος, η τελευταία μέρα θα μας βρει με πανκ διάθεση και με το Bahag Kings του Pugnant hall of fame master Khavn. Μια ταινία που θα κάνει την επαναληπτική προβολή της, μετά την παρθενική προβολή που κάναμε στη Θεσσαλονίκη με αυτή την ταινία. Οι βασιλιάδες του τίποτα είναι προϊστορικοί, είναι Φιλιππινέζοι και είναι κρατούμενοι!
Κάθε μέρα αυτού του πενθήμερου προσκυνήματος θα μας βρίσκει να κοιτάμε και σε κάποια δουλειά του Peter Liechti. Ενός αιρετικού στοχαστή της εικόνας. Που σε καμία απ' τις δουλειές του δεν κρύβει την ανάγκη του για την μουσική(περισσότερο ήχο) και την ποίηση, τα οποία είναι στοιχεία που προσφέρουν μια μυθοπλαστική διάθεση σε ταινίες που συντίθονται από πλάνα αγνής παρατήρησης. Η ειρωνεία και η αμφισβήτηση των κυρίαρχων μοτίβων του σύγχρονου κόσμου είναι βασικής αξίας στο σινεμά του Peter Liechti. Ένα σινεμά ερημιτικό, ασκητικό, στοχαστικό και συνήθως μουσικοκεντρικό.
Συγκεκριμένα θα προβληθούν οι ταινίες Father's Garden: The Love of My Parents, Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer, Tauwetter, The Sound of Insects: Record of a Mummy, Kick That Habit και Ausflug ins Gebirge.
Πρόγραμμα - Κάθε μέρα οι προβολές και η κατοίκηση ξεκινάει στις 20.00
15/8 Μεταλλεία - Paintball Fields Μάνδρα
Οδηγίες προσέλευσης: Σχετικά εύκολα προσβάσιμος χώρος. Προσεγγίστε τον, κάνοντας δεξιά στον μετωπικό σταθμό διοδίων Ελευσίνας. Απέχει απ' το σημείο 4 χιλιόμετρα, τα μισά άσφαλτος - τα μισά ήπιος χωματόδρομος.
21.00 Father's Garden: The Love of My Parents του Peter Liechti (2013, 93')
22.45 I Often Think of Hawai της Elfi Mikesch (1978, 84')
*κατάλληλο σημείο για διανυκτέρευση
Οδηγίες προσέλευσης: Σχετικά εύκολα προσβάσιμος χώρος. Προσεγγίστε τον, κάνοντας δεξιά στον μετωπικό σταθμό διοδίων Ελευσίνας. Απέχει απ' το σημείο 4 χιλιόμετρα, τα μισά άσφαλτος - τα μισά ήπιος χωματόδρομος.
21.00 Father's Garden: The Love of My Parents του Peter Liechti (2013, 93')
22.45 I Often Think of Hawai της Elfi Mikesch (1978, 84')
*κατάλληλο σημείο για διανυκτέρευση
16/8 Παλιό Ραντάρ Νάτο
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση με αυτοκίνητο από σχετικά καλό δρόμο. Πάρτε την Λεωφόρο Καταδρομών.
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση με αυτοκίνητο από σχετικά καλό δρόμο. Πάρτε την Λεωφόρο Καταδρομών.
21.00 Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer του Peter Liechti (1995, 84')
22.45 One Hamlet Less του Carmelo Bene (1973, 70')
*κατάλληλο σημείο για διανυκτέρευση - επειδή είναι σε υψόμετρο, αν θα 'χει αέρα θα έχει κρύο
22.45 One Hamlet Less του Carmelo Bene (1973, 70')
*κατάλληλο σημείο για διανυκτέρευση - επειδή είναι σε υψόμετρο, αν θα 'χει αέρα θα έχει κρύο
17/8 Ηφαίστειο Σουσάκι
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση από παλιά εθνική οδό.
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση από παλιά εθνική οδό.
21.00 Tauwetter του Peter Liechti (1987, 8')
21.15 Geology of Separation των Yosr Guesmi και Mauro Mazzocchi (2023, 153')
*διανυκτέρευση στην παραλία της κακίας σκάλας
18/8 Εκκλησία Αγίου Ιωάννη Θεολόγου
Οδηγίες προσέλευσης: Έυκολη πρόσβαση μέσω ήπιου επαρχιακού δρόμου που παίρνετε από τα μέγαρα.
Οδηγίες προσέλευσης: Έυκολη πρόσβαση μέσω ήπιου επαρχιακού δρόμου που παίρνετε από τα μέγαρα.
21.00 Incendio των Karen Akerman και Miguel Seabra Lopes (2011, 23')
21.30 Silencio του Christophe Bisson (2016, 53')
22.45 The Sound of Insects: Record of a Mummy του Peter Liechti (2009, 87')
*πιθανώς κατάλληλο σημείο για δανυκτέρευση
21.30 Silencio του Christophe Bisson (2016, 53')
22.45 The Sound of Insects: Record of a Mummy του Peter Liechti (2009, 87')
*πιθανώς κατάλληλο σημείο για δανυκτέρευση
19/8 Ναυάγιο Ελευσίνας-Βίλα Ευταξία
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση από παλιά εθνική οδό. Λίγο πριν τον γνωστό πάγκο με τα καρπούζια, υπάρχει παρακαμπτήριος δρόμος προς τη θάλασσα που μας οδηγεί στο σημείο προβολής.
Οδηγίες προσέλευσης: Εύκολη πρόσβαση από παλιά εθνική οδό. Λίγο πριν τον γνωστό πάγκο με τα καρπούζια, υπάρχει παρακαμπτήριος δρόμος προς τη θάλασσα που μας οδηγεί στο σημείο προβολής.
21.00 Ausflug ins Gebirge του Peter Liechti (1986, 33')
21.45 Bahag Kings του Khavn (2008, 73')
23.10 Kick That Habit του Peter Liechti (1989, 45')
21.45 Bahag Kings του Khavn (2008, 73')
23.10 Kick That Habit του Peter Liechti (1989, 45')
Είσοδος ελεύθερη
υγ. Αν θέλετε να παρουσιάσετε κάποια μουσική δράση, παραστατική δράση ή ό,τι μη διαστάσετε να επικοινωνήσετε, ούτως ώστε να την προσθέσουμε στο προσκύνημα.
υγ. Αν θέλετε να παρουσιάσετε κάποια μουσική δράση, παραστατική δράση ή ό,τι μη διαστάσετε να επικοινωνήσετε, ούτως ώστε να την προσθέσουμε στο προσκύνημα.
(Ελβετία, 2013, 93')
"Για όνομα του Θεού, τι ερώτηση!" αναφωνεί η μητέρα καθώς ο γιος της αρχίζει τη συζήτηση- είχαν αποφύγει ο ένας τον άλλον για δεκαετίες.
Η ταινία παρακολουθεί την επανασυνάντηση του σκηνοθέτη με τους ηλικιωμένους γονείς του. Πρόκειται για μια προσπάθεια προσωπικής αναθεώρησης του παρελθόντος. Κατά τη διαδικασία αυτή, αναδύεται μια νέα άποψη για τους γονείς του, η οποία επίσης δίνει ξανά και ξανά εικόνα μιας περασμένης εποχής. Η ιστορία του γάμου τους, ωστόσο, αγγίζει τα όρια του κλασικού δράματος, αφήνοντάς μας ακόμα και σήμερα να νιώθουμε απελπισία και μιζέρια.
Η ταινία παρακολουθεί την επανασυνάντηση του σκηνοθέτη με τους ηλικιωμένους γονείς του. Πρόκειται για μια προσπάθεια προσωπικής αναθεώρησης του παρελθόντος. Κατά τη διαδικασία αυτή, αναδύεται μια νέα άποψη για τους γονείς του, η οποία επίσης δίνει ξανά και ξανά εικόνα μιας περασμένης εποχής. Η ιστορία του γάμου τους, ωστόσο, αγγίζει τα όρια του κλασικού δράματος, αφήνοντάς μας ακόμα και σήμερα να νιώθουμε απελπισία και μιζέρια.
I Often Think of Hawai της Elfi Mikesch
(Γερμανία, 1978, 84')
Η ημι-ντοκιμαντερίστικη ταινία της Elfi Mikesch είναι μια ωδή στην ελευθερία της σκέψης. Εκτός από τις οπτικές απεικονίσεις των ονείρων, βλέπουμε την καθημερινή ζωή μιας ανύπαντρης, εργαζόμενης μητέρας και της κόρης της στο Δυτικό Βερολίνο. Ορισμένα μέλη της νεότερης γενιάς αντιτίθενται με τόλμη στα γυναικεία στερεότυπα.
(Ελβετία, 1995, 84')
Η βαλίτσα του Σίγκερ είναι ένα είδος road movie που μας ταξιδεύει σε όλη την Ευρώπη - από τις ελβετικές Άλπεις στην ανατολική Πολωνία, από το Στρόμπολι στην Ισλανδία, ακολουθώντας πάντα το μαγικά φορτισμένο "αυλάκι" του τοπίου. Μια ευρεία προσπάθεια να βρεθεί η ιδανική ταχύτητα ταξιδιού. Ο Roman Signer χρησιμοποιεί την πολύ προσωπική του τσάντα με τα κόλπα του για να σηματοδοτήσει τους σταθμούς κατά μήκος της διαδρομής: εντυπωσιακά απλές επιχειρήσεις που ξεχειλίζουν από λεπτό χιούμορ. Αλλά η ταινία είναι επίσης ένα ταξίδι μέσα από ψυχικές καταστάσεις. Μια σχοινοβασία ανάμεσα στην ιδιοτροπία και τη μελαγχολία. Ο κίνδυνος - τόσο ο φυσικός όσο και ο ψυχολογικός - γίνεται ένα ερέθισμα για τις αισθήσεις. Ξαφνικές βουτιές, απότομες αλλαγές διάθεσης διαμορφώνουν το ρυθμό και την ατμόσφαιρα αυτού του κινηματογραφικού ταξιδιού. (CW)
(Ιταλία, 1973, 70')
Ένας εμμονικός ηθοποιός που παίζει τον Άμλετ σε διάφορα θέατρα αρχίζει να ταυτίζεται με τον ρόλο μέχρι να γίνει ο ίδιος ο Άμλετ.
(Ελβετία, 1987, 8')
Όταν το χιόνι λιώνει και οι λόφοι του Appenzell είναι διάστικτοι με πράσινο και λευκό, κουβάδες με νερό ανεβοκατεβαίνουν αργά την πλαγιά. Μετά από λίγο, η απαλή κίνηση μετατρέπεται σε βίαιο λίκνισμα. Πυροβολισμοί ακούγονται στον αέρα, οι κάδοι τρυπούνται. Αργά το νερό αρχίζει να ρέει. Αυτό είναι το αποκορύφωμα μιας τελετουργίας που ξεκινά βαθιά μέσα στα έγκατα του βουνού. Στη συνέχεια, ίχνη νερού εκτοξεύονται στον αέρα προς τις πλαγιές που ξεπαγώνουν και το νερό αρχίζει να αναβλύζει, προκαλώντας σχεδόν την υπερχείλιση του πηγαδιού στην κοιλάδα...
Geology of Separation των Yosr Guesmi και Mauro Mazzocchi
(Τυνησία, Ιταλία, Γαλλία, 2023, 153')
Η πεζή καθημερινή εμπειρία ενός άνδρα που διέφυγε από τη Λιβύη και περιμένει την άδεια παραμονής στην Ιταλία, μια περίοδος εκκρεμότητας που μαστίζεται από ταπεινώσεις.
(Τυνησία, Ιταλία, Γαλλία, 2023, 153')
Η πεζή καθημερινή εμπειρία ενός άνδρα που διέφυγε από τη Λιβύη και περιμένει την άδεια παραμονής στην Ιταλία, μια περίοδος εκκρεμότητας που μαστίζεται από ταπεινώσεις.
(Πορτογαλία, 2011, 23')
Το καλύτερο μάθημα τελειώνει με ένα μάθημα.
(Γαλλία, 2016, 53')
Τι είδους εικόνες μπορούν να αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους που χαρακτηρίζονται ως "άστεγοι"; Υπάρχουν εικόνες κατάλληλες για την εμπειρία του να μην έχεις σπίτι; Ο Christophe Bisson θέτει στον εαυτό του αυτό το ερώτημα και προκειμένου να απαντήσει σε αυτόν τον επεκτατικό στόχο, θέτει το ερώτημα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Αυτό το σκηνικό, στο οποίο διαδραματίζεται ολόκληρη η ταινία, είναι μερικά μεγάλα δωμάτια ενός άλλοτε ένδοξου παλατιού. Η αντιφατικότητα της χλιδής και της υποβάθμισης αναπαράγεται επεκτεινόμενη πέρα από την ξεθωριασμένη παρακμή του παλατιού, θέτοντας στον θεατή το ερώτημα αν η δυνατότητα αναπαράστασης του μη αναπαριστώμενου είναι ένα έργο που μπορεί να επιτελέσει ο κινηματογράφος.
(Ελβετία, 2009, 87')
Ένας κυνηγός σε ένα απομακρυσμένο και ειδυλλιακό δάσος πέφτει πάνω σε μια αυτοσχέδια σκηνή που έχει κατασκευαστεί από φύλλα πλαστικού και περιέχει τα μουμιοποιημένα υπολείμματα ενός πτώματος. Ένα λεπτομερές ημερολόγιο που βρέθηκε στο χώρο αποκαλύπτει ότι ο άνδρας αυτοκτόνησε από ασιτία. Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος; Γιατί αυτοκτόνησε με τέτοιο τρόπο; Εμπνευσμένο από αυτό το αληθινό γεγονός και από τη νουβέλα "Μέχρι να γίνω μούμια" του Shimada Masahiko, το Insects θυμίζει με αισθησιακό τρόπο τις τελευταίες μέρες του μυστηριώδους άνδρα.
(Ελβετία, 1986, 33')
Κατά τη διάρκεια των διακοπών του, ο σκηνοθέτης κάνει μια εκδρομή σε ένα άγνωστο γειτονικό καντόνι. Εκεί, στον αλπικό εγκλεισμό, βρίσκει έναν ιδανικό απόηχο για την οργή που είχε φέρει μαζί του: οργή προς τα βουνά, τον πολιτισμό και τη νοοτροπία.
(Φιλιππίνες, 2008, 73')
Το οσφυοκάμισο είναι η αρχαιότερη μορφή ενδυμασίας. Από αρχαιοτάτων χρόνων και σε διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιείται ως ένδυμα για την κάλυψη των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Στην περιοχή της Ωκεανίας αυτό το ρούχο ονομάζεται bahag και η εμφάνισή του αποτελεί ένα είδος πολιτιστικού συμβόλου. Το bahag που φορούσαν οι αυτόχθονες κάτοικοι των Φιλιππίνων περιγράφηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από ιεραποστόλους. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εξάπλωση της χριστιανικής ηθικής αποθάρρυνε τη χρήση του, θεωρώντας το ως απαράδεκτη μορφή ενδυμασίας. Μια ομάδα ανδρών, οι Bahag Kings, αφήνουν πίσω τους την ύπαιθρο με το παλιό τους φορτηγό και κατευθύνονται προς την αστική ζούγκλα. Επτά άνδρες με πολύχρωμα υφάσματα τυλιγμένα ανάμεσα στα πόδια και φορεμένα ως σύμβολο της εθνικότητας προσποιούνται ότι είναι απόγονοι μεγαλοπρεπών ιθαγενών ηγεμόνων και ηλιθίων του χωριού και ντυμένοι έτσι βιώνουν μια σειρά από παράξενα περιστατικά στη μεγάλη πόλη. Όμως αυτό το παραδοσιακό ένδυμα, το οποίο δεν θα έπρεπε να προσβάλλει κανέναν Φιλιππινέζο, θεωρείται άσεμνο και ο σκηνοθέτης και η μισή ομάδα των "βασιλιάδων" του καταλήγουν να περάσουν μια νύχτα στη φυλακή. Το οσφυοκάμισο έρχεται να αντιπροσωπεύσει ένα σημείο όπου συγκρούονται διαφορετικά κοινωνικοπολιτισμικά ρεύματα. Αυτό το άγριο πανκ μιούζικαλ αποκτά έτσι έναν κάπως πολιτικό τόνο.
Η ψηφιακή ταινία του Khavn, γυρισμένη σε ντοκιμαντερίστικο ύφος και με ντανταϊστικά ταμπεραμέντες ερμηνείες, υπονομεύει την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων και με το εύθυμο θράσος της δείχνει πώς μια αυταρχική νοοτροπία παίζει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο τα σύμβολα αποκτούν το νόημά τους.
(Ελβετία, 1989, 45')
Το KICK THAT HABIT είναι μια ταινία που δημιουργήθηκε στη ζοφερή ανατολική περιοχή της Ελβετίας. Αρχικά, μια ομάδα παίζει μίνι γκολφ, στη συνέχεια οι Ελβετοί μουσικοί Voice Crack (Norbert Möslang και Andy Guhl) κάνουν πρόβα στο στούντιο, στη συνέχεια ανεβαίνουν στο Alpstein, οπότε και βρίσκεσαι στη μέση μιας συναυλίας, ενώ στη συνέχεια απομακρύνεσαι προς τον γαλάζιο νότο και επιστρέφεις σε ένα τραπέζι που είναι στρωμένο για δείπνο, στη συνέχεια μετακομίζεις κάτω στη λίμνη για την επόμενη συναυλία, η οποία ξεθωριάζει σε ρομαντικά ρωσικά τοπία Super-8, μέχρι που πριν από λίγο βρίσκεσαι να ψαχουλεύεις στο σκοτάδι, όταν, κάτω από το νερό, επιστρέφεις πίσω στο στούντιο, όπου η ταινία γράφει το δικό της soundtrack.
__________________________________________________________
Screenings next to (or inside ; ) volcanoes,
projections on military bases,
colorful mines in burnt-out torches,
projections in churches
and projections on shipwrecks!
-FILMS EVERYWHERE-
From 15 to 19 August, the Pugnant Film Series makes a five-day pilgrimage by screening 12 films on a 50-kilometre route on the borders of Attica and Corinthia!
In detail, I Often Think of Hawaii will be screened. A room film, or rooms film, that takes the viewer to the exotic destination of the title, looking only at existential psychedelia, filming the heroine and her thoughts in the simplest way possible. I can't recall another film that has the potential for this so emphatically, that is, from a filming within confined spaces to open you up to infinity. The film belongs to the important filmmaker Elfi Mikesch, who was Fassbinder's principal cinematographer, and who has to her credit (usually co-directed with Monika Treut) some of the most important and under-recognized films of the last century.
We will see Carmelo Bene's One Hamlet Less. In an ideal world, how Carmelo Bene performs in his films and how he directs his actors would be a key point of inspiration and motivation to become an actor. One Hamlet Less, takes off Shakespeare's text in a similar way that takes off Oscar Wilde's text in his version of Salome or the classic opera of Don Giovanni in his film of the same name. We return to Carmelo Bene after that extended tribute to his work in the first year of the pugnant's outdoor screenings.
On the 3rd day we will see the monumental Geology of Separation by Yosr Guesmi and
Mauro Mazzocchi. Perhaps the film that sticks with me more than any other I've seen in 2023. It's a film that tackles immigration with a very matter-of-fact look, filming the process of waiting for migrants from Libya waiting for their residence permit in Italy. This is a time in limbo. These people are asked to live like stopped clocks. Waiting for what? The blessing of a bureaucracy for which they can do nothing.
We'll see Christophe Bisson's Silencio. Among the regular viewers of Pugnant's screenings is the legend of screenings of Artur Aristakisian's films (A Place on Earth, Palms), and Christophe Bisson - himself a lover of Artur's cinema - is also the most unique director in his approach to the sanctity of the margins. He does so here, in the silent Silencio, as he did in the silent Noli me Tangere, which we screened in Orizontas Gegonoton. On the same night, with similar sanctity, we'll see Karen Akerman and Miguel Seabra Lopes' Incendio. Whose also worthy film Maybe Desert, Maybe Universe we had previously screened at Chrope.
Finally, the final day will find us in a punk mood with Pugnant hall of fame master Khavn's Bahag Kings. A film that will be screened again, after the first screening we did in Thessaloniki with this film. The kings of nothing are prehistoric, they are Filipinos and they are prisoners!
Each day of this five-day pilgrimage will also find us looking at some work by Peter Liechti. A heretical thinker of the image. Who in none of his works hides his need for music(more sound) and poetry, which are elements that offer a fictional mood to films composed from shots of pure observation. Irony and the questioning of the dominant patterns of the contemporary world are fundamental to Peter Liechti's cinema. A cinema that is hermitic, ascetic, contemplative and usually music-centred. The films we will see: Father's Garden: The Love of My Parents, Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer, Tauwetter, The Sound of Insects: Record of a Mummy, Kick That Habit και Ausflug ins Gebirge.
We will see Carmelo Bene's One Hamlet Less. In an ideal world, how Carmelo Bene performs in his films and how he directs his actors would be a key point of inspiration and motivation to become an actor. One Hamlet Less, takes off Shakespeare's text in a similar way that takes off Oscar Wilde's text in his version of Salome or the classic opera of Don Giovanni in his film of the same name. We return to Carmelo Bene after that extended tribute to his work in the first year of the pugnant's outdoor screenings.
On the 3rd day we will see the monumental Geology of Separation by Yosr Guesmi and
Mauro Mazzocchi. Perhaps the film that sticks with me more than any other I've seen in 2023. It's a film that tackles immigration with a very matter-of-fact look, filming the process of waiting for migrants from Libya waiting for their residence permit in Italy. This is a time in limbo. These people are asked to live like stopped clocks. Waiting for what? The blessing of a bureaucracy for which they can do nothing.
We'll see Christophe Bisson's Silencio. Among the regular viewers of Pugnant's screenings is the legend of screenings of Artur Aristakisian's films (A Place on Earth, Palms), and Christophe Bisson - himself a lover of Artur's cinema - is also the most unique director in his approach to the sanctity of the margins. He does so here, in the silent Silencio, as he did in the silent Noli me Tangere, which we screened in Orizontas Gegonoton. On the same night, with similar sanctity, we'll see Karen Akerman and Miguel Seabra Lopes' Incendio. Whose also worthy film Maybe Desert, Maybe Universe we had previously screened at Chrope.
Finally, the final day will find us in a punk mood with Pugnant hall of fame master Khavn's Bahag Kings. A film that will be screened again, after the first screening we did in Thessaloniki with this film. The kings of nothing are prehistoric, they are Filipinos and they are prisoners!
Each day of this five-day pilgrimage will also find us looking at some work by Peter Liechti. A heretical thinker of the image. Who in none of his works hides his need for music(more sound) and poetry, which are elements that offer a fictional mood to films composed from shots of pure observation. Irony and the questioning of the dominant patterns of the contemporary world are fundamental to Peter Liechti's cinema. A cinema that is hermitic, ascetic, contemplative and usually music-centred. The films we will see: Father's Garden: The Love of My Parents, Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer, Tauwetter, The Sound of Insects: Record of a Mummy, Kick That Habit και Ausflug ins Gebirge.
Programme - Every day the screenings and the occupation starts at 20.00
15/8 Paintball Fields Mandra
Arrival instructions: relatively easily accessible area. Approach it by turning right at the Elefsina front toll station. It is 4 km from the point, half of it asphalt - half of it a mild dirt road.
21.00 Father's Garden: The Love of My Parents by Peter Liechti (2013, 93')
22.45 I Often Think of Hawai by Elfi Mikesch (1978, 84')
Arrival instructions: relatively easily accessible area. Approach it by turning right at the Elefsina front toll station. It is 4 km from the point, half of it asphalt - half of it a mild dirt road.
21.00 Father's Garden: The Love of My Parents by Peter Liechti (2013, 93')
22.45 I Often Think of Hawai by Elfi Mikesch (1978, 84')
*we can pass the night here
16/8 Old Radar Nato
Directions:Easy access by car from a relatively good road. Easy access from a relatively easy drive from a well-connected road.
Directions:Easy access by car from a relatively good road. Easy access from a relatively easy drive from a well-connected road.
21.00 Signers Koffer - Unterwegs mit Roman Signer by Peter Liechti (1995, 84')
22.45 One Hamlet Less by Carmelo Bene (1973, 70')
*suitable spot for overnight stay - because it is at altitude, if it is windy it will be cold
22.45 One Hamlet Less by Carmelo Bene (1973, 70')
*suitable spot for overnight stay - because it is at altitude, if it is windy it will be cold
17/8 Volcano Sousaki
Directions:Easy access via the old highway
Directions:Easy access via the old highway
21.00 Tauwetter by Peter Liechti (1987, 8')
21.15 Geology of Separation by Yosr Guesmi and Mauro Mazzocchi (2023, 153')
*we will pass the nigh on the beach of kakia skala
18/8 Church of St John the Theologian
Directions:Easy access via a mild country road that you take from Megara.
Directions:Easy access via a mild country road that you take from Megara.
21.00 Incendio by Karen Akerman & Miguel Seabra Lopes (2011, 23')
21.30 Silencio by Christophe Bisson (2016, 53')
22.45 The Sound of Insects: Record of a Mummy by Peter Liechti (2009, 87')
*we can pass the night here
21.30 Silencio by Christophe Bisson (2016, 53')
22.45 The Sound of Insects: Record of a Mummy by Peter Liechti (2009, 87')
*we can pass the night here
19/8 Shipwreck-Villa Evtaxia
Directions:Easy access from the old highway. Shortly before the famous watermelon stall, there is a bypass road to the sea that leads to the viewing point.
Directions:Easy access from the old highway. Shortly before the famous watermelon stall, there is a bypass road to the sea that leads to the viewing point.
21.00 Ausflug ins Gebirge by Peter Liechti (1986, 33')
21.45 Bahag Kings by Khavn (2008, 73')
23.10 Kick That Habit by Peter Liechti (1989, 45')
21.45 Bahag Kings by Khavn (2008, 73')
23.10 Kick That Habit by Peter Liechti (1989, 45')
Free entrance
If you want to present a musical action, a performing action or anything else, please contact us, so that we can add it to the pilgrimage.
If you want to present a musical action, a performing action or anything else, please contact us, so that we can add it to the pilgrimage.
(Switzerland, 2013, 93')
After a long absence, Peter Liechti visits his now elderly parents,
ready for a close encounter. The stories of their lives and rather
difficult marriage are largely presented as a puppet theatre, with the
parents, from the lower middle-class, portrayed as hares wearing shirts
and aprons. Via the "Punch" character, the rebellious son channels the
emotions that overwhelm him in this stunning portrait.
I Often Think of Hawai by Elfi Mikesch
(Germany, 1978, 84')
Elfi Mikesch’s semi-documentary film is an ode to freedom of thought. Besides visual depictions of dreams, we see the everyday life of a single, working mother and her daughter in West Berlin. Some members of the younger generation boldly oppose female stereotypes.
(Switzerland, 1995, 84')
A
road movie with Roman Signer who travels in the grooves of magically
charged landscapes across Europe. From the Swiss Alps to eastern Poland,
from Stromboli to Iceland, it's a large-scale performance art piece at
an ideal cruising speed.
(Italy, 1973, 70')
An obsessive actor who plays Hamlet for various theaters begins to identify with the role until he becomes Hamlet himself.
(Switzerland, 1987, 8')
During the spring thaw, when the mounts in Appenzell (Alpstein massif) are clad in a patchwork of green and white, buckets filled with water glide slowly up and down the slope. The gentle movement ultimately develops into a fierce cadence.
Geology of Separation by Yosr Guesmi & Mauro Mazzocchi
(Tunisia, Italy, France, 2023, 153')
The mundane quotidian experience of a man who fled Libya and awaits permission to remain in Italy, a period of limbo plagued with indignities..
(Tunisia, Italy, France, 2023, 153')
The mundane quotidian experience of a man who fled Libya and awaits permission to remain in Italy, a period of limbo plagued with indignities..
(Portugal, 2011, 23')
The best class ends with a lesson.
(France, 2016, 53')
What kind of images can possibly represent the people who are described
as ‘homeless’? Are there images appropriate for the experience of having
no home? Christophe Bisson asks himself this question and in order to
answer this expansive aim, he sets the question in a particular setting.
This setting, in which the whole film takes place, is in a few large
rooms in a once glorious palace. The contradictious of opulence and
degradation playout extending beyond the fading decadence of the palace,
asking the viewer if the possibility of representing the unrepresented
is a task that film can perform.
(Switzerland, 2009, 87')
A hunter in a remote and idyllic forest stumbles on a make shift tent fashioned from sheets of plastic and containing the mummified remains of a corpse. A detailed journal found on site reveals the man committed suicide by self-imposed starvation. Who was this man? Why did he kill himself in such a manner? Inspired by this true event and by the novella 'Until I Am a Mummy' by Shimada Masahiko, Insects sensuously evokes the mysterious man's last days.
(Switzerland, 1986, 33')
While on vacation, the director takes an excursion to an unfamiliar neighboring canton. There, in the alpine confinement, he finds an ideal echo for the rage he had brought with him: rage towards the mountains, civilization and mentality.
(Philippines, 2008, 73')
The loincloth is the oldest form of clothing. Since time immemorial and in various civilisations throughout the world it has been used as attire to cover male genitalia. In the region of Oceania this piece of clothing is called bahag, and its appearance represents a kind of cultural symbol. The bahag worn by the indigenous Philippine population was described at the start of the 19th century by missionaries. Not surprisingly, the spread of Christian morality discouraged its use, viewing it as an unacceptable form of attire. A group of men, the Bahag Kings, leave the countryside behind in their old truck and head for the urban jungle. Seven men in multi-coloured cloths wrapped between the legs and worn as a symbol of ethnicity pretend to be the descendents of majestic native rulers and village idiots and attired as such experience a series of bizarre incidents in the big city. But this traditional garment, which should not be offensive to any Philippine, is deemed to be indecent, and the director and half his group of "kings" end up spending a night in jail. The loincloth comes to represent a point where different socio-cultural streams collide. This wild punk musical thus takes on a somewhat political tone.
Khavn's digital film, shot in a documentary style and with Dadaistically temperamental performances, undermines the established order, and in its gleeful impertinence it shows how an authoritarian mentality is instrumental in the way symbols acquire their meaning.
(Switzerland, 1989, 45')
KICK THAT HABIT is a film created in the bleak eastern region of Switzerland. At first, a group plays a game of mini-golf, then the Swiss musicians Voice Crack (Norbert Möslang and Andy Guhl) rehearse in the studio, afterward heading up to Alpstein, at which point you are right in the middle of a concert, next stepping away to the blue south, taken back to a table laid for dinner, then relocating down by the lake for the next concert, which fades away into romanticized Russian Super-8 landscapes, until before long you find yourself groping in the dark, when, underneath the water, you return back to the studio, where the movie writes its own soundtrack.
