*for let's say english scroll down
Αυτό το Σάββατο μπαίνουμε στην υπόγεια Αθήνα, και συγκεκριμένα με φόντο μια υπόγεια πηγή του Ιλισσού θα παρακολουθήσουμε 7 μοναδικές ταινίες. Έξι μικρού μήκους, όλες γυρισμένες σε φιλμ 16mm, και μία μεγάλου μήκους ταινία του Takahisa Zeze, ενός σκηνοθέτη που στην πολυπληθή φιλμογραφία του συναντάμε mainstream ταινίες μέχρι ταινίες σοφτ πορνό. Μαντεύετε ήδη τι θα δούμε!
Στο πρώτο μέρος θα βρούμε 6, συγγνώμη 7, μοναδικούς δημιουργούς. Πραγματικά masters στο σινεμά που κάνουν, σε αυτό το σινεμά που δεν προβάλλεται πια, κι ας είμαστε ειλικρινείς, ούτε ποτέ προβαλλόταν. Με σειρά θα δούμε 2 ταινίες της Nathalie Alonso Casale από τα μακρινά 1992, 1997. Η Nathalie εργάζεται πάντα στο πεδίο της συγκίνησης. Οι ταινίες που κάνει από την αρχή της φιλμογραφίας της είναι στο φάσμα του συγκινητικού σινεμά που ψάχνω διακαώς ως θεατής αλλά και με το Pugnant Film Series. Εδώ θα δούμε το Memories Without Battles και το Siesta, la Tetera la Rosa. Την 2η ταινία την συνυπογράφει με το σουρεαλιστικό γκρουπ των Akhe. Μιας και μιλήσαμε για σουρεαλισμό, λίγο πιο δίπλα, με αγάπη στην παταφυσική και την υποτροπή της πραγματικότητας θα δούμε μια ταινία βγαλμένη από χρονομηχανή, ο λόγος για το Notes from a Sea Voyage του Αργύρη Γερμανίδη. Θα δούμε ακόμα μία από τις πρώτες ταινίες της Penny Slinger, το Stairs, Tunnels and Mirrors. Από το μακρινό 1969. Η Penny Slinger είναι μια ακούραστη εργάτρια του φιλμ, και μέχρι σήμερα κάνει ταινίες ενδοσκόπησης του εαυτού, βαθιά ποιητικές, και πολλές φορές -όπως εδώ- ενδιαφέρεται για τον γυναικείο ερωτισμό. Στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε το έργο του Dmitry Lurie «Cactus» (1996) - μια ασπρόμαυρη ταινία 16 χιλιοστών, που γυρίστηκε από τον Dmitry εν μέρει στο υπόγειο στούντιο «Slide Factory», το οποίο είχε εγκατασταθεί στην καλλιτεχνική κατάληψη «G-8» στη γενέτειρά του, την Αγία Πετρούπολη, και εν μέρει στα περίχωρα της πόλης. Το ζωντανό ψυχεδελικό soundtrack της ταινίας βασίζεται στη σύνθεση «World Has Thinned Out» από το άλμπουμ «End of an epoch» (1991). της θρυλικής κολεκτίβας ZGA και χρησιμοποιείται με την ευγενική άδεια των μουσικών. Ο Dmitri Lurie δεν είναι μόνο ανεξάρτητος σκηνοθέτης ταινιών και video artist, αλλά έχει επίσης μεγάλη εμπειρία ως promoter που επικεντρώνεται στην παρουσίαση της προσωπικής φωνής των δημιουργών της underground καλλιτεχνικής σκηνής γενικά και στον τομέα των ψυχεδελικών ειδικότερα. Για πολλά χρόνια, ο Dimitri εργάστηκε εντατικά ως επιμελητής της διεθνούς καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας «Cultural Transit», παράγοντας και παρουσιάζοντας διάφορα κινηματογραφικά προγράμματα και έργα τέχνης τόσο στη Ρωσία όσο και στη Νορβηγία, όπου ο Lurie επέστρεψε το 1999. Μετά θα δούμε το Katarakt του Jan Ketelars. Επίσης από το μακρινό 1978. Μια "φτηνή" ταινία όπως λέει ο ίδιος ο δημιουργός, μια σχεδόν ταχυδακτυλουργική ταινία, με πολύ έντονο συγκινησιακό εκτόπισμα. Ο Jan Ketelars δουλεύει μέχρι σήμερα στον κινηματογράφο, έχοντας περάσει από περισσότερα από ένα ύφη, έχοντας σημαντικές συνεργασίες και εξερευνώντας περισσότερο το είδος του ντοκιμαντέρ παρατήρησης.
Στο δεύτερο μέρος θα δούμε το A gap in the skin του Takahisa Zeze. Ο Takahisa Zeze είναι ένας σκηνοθέτης και σεναριογράφος πολύ παραγωγικός στην ιαπωνέζικη κινηματογραφική βιομηχανία του σοφτ πορνό και του arthouse cinema. Το A gap in the skin είναι μια ταινία για τον παράνομο έρωτα, και την παράνομη ιστορία του να προσπαθείς απλά να επιβιώσεις. Πραγματικά δε μπορώ να φανταστώ καλύτερο φόντο από αυτό του υπονόμου για αυτή το κολλώδες αριστούργημα. Το A gap in the skin μας έρχεται από το 2004, ενώ ο Takahisa Zeze μέχρι σήμερα έχει ολοκληρώσει περισσότερες από 60 ταινίες.
Πρόγραμμα
Μέρος πρώτο (73')
Memories without Battles της Nathalie Alonso Casale
Notes from a Sea Voyage του Αργύρη Γερμανίδη
Stairs, Tunnels and Mirrors της Penny Slinger
Cactus του Dimitri Lurie
Katarakt του Jan Ketelars
Siesta, Tetera y la Rosa της Nathalie Alonso Casale & του Akhe group
Μέρος δεύτερο (78')
A gap in the skin του Takahisa Zeze
ΠΟΥ/ΠΟΤΕ
Η προβολή θα γίνει το Σάββατο 15/2 στις 19.00
Η πρόσβαση στον υπόγειο Ιλισσό γίνεται από συγκεκριμένο σημείο. Η χωρητικότητα για την προβολή είναι επίσης περιορισμένη. Για τους λόγους αυτούς λεπτομέρειες θα επικοινωνηθούν στους ενδιαφερόμενους, αλλά και για κράτηση θέσης στείλτε στο mail pugnantfilmseries@gmail.com
Είσοδος ελεύθερη
(1992, Ισπανία - Ολλανδία, 24')
Το ντοκιμαντέρ δείχνει τη σκηνοθέτιδα στην απομυθοποιητική της αναζήτηση στην Αραγονία για την αλήθεια σχετικά με τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Η ταινία είναι μια σουρεαλιστική αναπαράσταση των όσων πέρασε ο, εκτελεσμένος εκείνη την εποχή, παππούς της.
(2023, Ελλάδα, 12')
Αναζητείστε ένα υπερυψωμένο σημείο με θέα στη θάλασσα. Ακολουθείστε την κίνηση των θαλάσσιων ρευμάτων. Φανταστείτε ένα πλοίο.
(1969, Αγγλία, 11')
Περίοδος 1969. Στην αρχή αυτής της πειραματικής ταινίας μια λευκοντυμένη φιγούρα ανεβαίνει σπειροειδείς σκάλες και κυλιόμενες σκάλες και απομακρύνεται από την κάμερα σε ατελείωτες σήραγγες και διαδρόμους. Ένα μοντέλο με μαύρο κορμάκι βάφεται λευκό, μετατρέπεται σε τέχνη. Μια άλλη βιντεοσκοπείται καθώς ανεβαίνει σε μια ταράτσα και στη συνέχεια αντιμετωπίζει τον εαυτό της σε έναν καθρέφτη στη γωνία ενός δωματίου. Όπως η Αλίκη πέρασε μέσα από το γυαλί, έτσι και στο τελευταίο τμήμα υπάρχουν δύο γυναίκες που αντανακλούν η μία την άλλη αντί για τη μία.
(1996, Ρωσσία, 6')
Ποιο είναι αυτό το εμπόδιο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, που τους εμποδίζει να γίνουν ελεύθεροι και απεριόριστοι;
Ποιος τοποθέτησε αυτόν τον «κάκτο» της κοινής ηθικής και κοινής γνώμης σε ένα έδαφος αγάπης;
Ρίξτε τον, σπάστε τον και απομακρυνθείτε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση πριν τον φυτέψετε προσεκτικά πίσω.
(1978, Ολλανδία, 9')
Ένα live-action animation για έναν γυμνό άνδρα σε έναν μαύρο χώρο, αποτελούμενο από σύντομες εικόνες (single-frame shots) και διπλές εκθέσεις. Αντιλαμβανόμαστε εξαιρετικά τη σωματικότητα του άνδρα, ενώ η ταινία επιτίθεται και στις δικές μας σωματικές ικανότητες.
Siera, la Tetera y la Rosa της Nathalie Alonso Casale & Akhe group
(2002, Ισπανία, 11')
Ο
θεατής έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά από εικόνες που έχουν κάτι
κοινό, αλλά που ποτέ δεν καταφέρνουν να συνενωθούν σε ένα αναγνωρίσιμο
σύνολο. Το SI ES TA είναι μια ταινία που δημιουργεί την επιθυμία να
δημιουργηθεί τάξη μέσα από το χάος. Τι θα γινόταν όμως αν αυτό το χάος
είχε δημιουργηθεί σκόπιμα εξ αρχής; Τι κι αν η ιδέα ήταν να αποσυνδεθεί η
εικόνα από την πραγματικότητα; Ή ίσως είναι μια επίδειξη ότι οι
προκατασκευασμένες ιδέες για την πραγματικότητα δεν υπάρχουν.
Οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής τάξης είναι μάταιη - το μόνο που
μπορούμε να κάνουμε είναι να εκτιμήσουμε τις όμορφες εικόνες στο SI ES
TA- μια γυναίκα με πρόσωπο από άσπρη πούδρα, ένας άνδρας με καμένο
καπέλο - πρόκειται για ένα ταξίδι σε ένα υπερρεαλιστικό τοπίο.
(2004, Ιαπωνία, 78')
Ένα νεαρό ζευγάρι τρέχει σε φυγή μετά τη δολοφονία της μητέρας του.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
This Saturday we enter the underground Athens, and in particular, against the backdrop of an underground spring of the Ilisos river, we will watch 7 unique films. Six shorts, all shot on 16mm film, and one feature film by Takahisa Zeze, a director whose extensive filmography ranges from mainstream films to softcore porn films. You can already guess what we're going to see!
In the first part we will find 6, sorry 7, unique creators. True masters in the cinema they make, in this cinema that is no longer shown, and let's be honest, never was. In order we will see 2 films by Nathalie Alonso Casale from way back in 1992, 1997. Nathalie always works in the field of emotion. The films she has been making since the beginning of her filmography are in the spectrum of moving cinema that I am eagerly looking for as a viewer and also with the Pugnant Film Series. Here we will see Memories Without Battles and Siesta, la Tetera la Rosa. The 2nd film is co-written by the surreal group Akhe. Speaking of surrealism, a little further on, with a love of pataphysics and the subversion of reality, we'll see a film taken out of a time machine, the reason being Notes from a Sea Voyage by Argyris Germanidis. We will see another of Penny Slinger's first films, Stairs, Tunnels and Mirrors. From way back in 1969. Penny Slinger is a tireless film worker, and to this day she makes films of introspection, deeply poetic, and often - as here - interested in female eroticism. Next we will show Dmitry Lurie's work "Cactus" (1996) - a 16mm black and white film, shot by Dmitry partly in his underground studio "Slide Factory", set up in the art squat "G-8" in his hometown of St. Petersburg, and partly on the outskirts of the city. The film's vibrant psychedelic soundtrack is based on the composition "World Has Thinned Out" from the album "End of an epoch" (1991). by the legendary collective ZGA and is used with the kind permission of the musicians. Dmitri Lurie is not only an independent film director and video artist, but also has extensive experience as a promoter focused on presenting the personal voice of creators of the underground art scene in general and in the field of psychedelics in particular. For many years, Dimitri worked intensively as a curator of the international art initiative "Cultural Transit", producing and presenting various film programs and art projects both in Russia and in Norway, where Lurie moved back in 1999. Afterwards we will see Jan Ketelars' Katarakt. Also from the distant 1978. A "cheap" film as the filmmaker himself says, an almost sleight of hand, with a very strong emotional impact. Jan Ketelars is still working in film today, having gone through more than one genre, having made important collaborations and exploring more of the observational documentary genre. This program is an excellent program about handmade auteur cinema!
In the second part we will see A gap in the skin by Takahisa Zeze. Takahisa Zeze is a director and writer very prolific in the Japanese soft porn and arthouse cinema industry. A gap in the skin is a film about illicit love, and the illicit story of just trying to survive. I really can't imagine a better backdrop than that of the sewer for this tacky masterpiece. A gap in the skin comes to us from 2004, and Takahisa Zeze has completed more than 60 films to date.
Program
First Part (73')
Memories without Battles by Nathalie Alonso Casale
Notes from a Sea Voyage by Αργύρη Γερμανίδη
Stairs, Tunnels and Mirrors by Penny Slinger
Cactus by Dimitri Lurie
Katarakt by Jan Ketelars
Siesta, Tetera y la Rosa by Nathalie Alonso Casale & του Akhe group
Second Part (78')
A gap in the skin by Takahisa Zeze
WHERE/WHEN
The screening will take place on Saturday 15/2 at 19.00
Access to the underground Ilissos is from a specific point. Capacity for the screening is also limited. For these reasons details will be communicated to those interested, but to reserve a place please email pugnantfilmseries@gmail.com
Free entrance
(1992, Spain - Netherlands, 24')
Docu-drama shows the director on her demythologising quest in Aragon for the truth about the Spanish Civil War. The film is a surrealistic reconstruction of what her, in those days executed grandfather, has gone through.
(2023, Greece, 12')
The passenger regularly consults the name written on his ticket. He wants to make sure he is not travelling in somebody else's place.
Stairs, Tunnels and Mirrors by Penny Slinger
(1969, England, 11')
1969 period. In the beginning of this experimental film a figure in white ascends spiral staircases and escalators and moves away from the camera down endless tunnels and corridors. A model in a black leotard is painted white, turned into art. Another is filmed as she ascends to a rooftop, then confronts herself in a mirror in a corner of a room. As Alice went through the glass, so in the last section there are two women reflecting each other instead of just the one.
Cactus by Dimitri Lurie
(1996, Russia, 6')
What is that obstacle between two humans, preventing them of going free and boundless?
Who placed this "cactus" of the common moral and public opinion on a love ground?
Drop it, smash it and move away in any direction before it has been carefully planted back.
Katarakt by Jan Ketelaars
(1978, Ολλανδία, 9')
A live-action animation about a naked man in a black space, consisting of short images (single-frame shots) and double exposures. We become extremely aware of the man’s physicality, while the film also assails our own physical abilities.
(2002, Spain, 11')
The viewer is confronted with a series of images which do have something in common but which never manage to coalesce into a recognisable whole. SI ES TA is a film which creates the desire to construct order out of the chaos. But what if this chaos was intentionally created in the first place? What if the idea was to dislocate the image from reality? Or perhaps it is a demonstration that preconceived ideas of reality do not exist. Any attempts at imposing order are hopeless – the only thing to do is appreciate the beautiful images in SI ES TA; a woman with a white-powdered face, a man with a burning hat – this is a journey through a surrealist landscape.
(2004, Japan, 78')
A young couple go on the run after the murder of his mother.
