13/4/25 Ταινίες κάτω από τη γέφυρα του Όθωνα

 


*for let's say english scroll down

13/4 Ταινίες κάτω από τη γέφυρα του Όθωνα

Την Κυριακή (13/4) υποδεχόμαστε αυτοπροσώπως, από την μακρινή Αυστραλία τον Richard Tuohy και την Dianna Barrie, μ' ένα μονόωρο πρόγραμμα 5 ταινιών που διατρέχει μεγάλο μέρος της φιλμογραφίας τους από το 2016 ως σήμερα. Ιδρυτές του nanolab, ένα από τα πιο δραστήρια εργαστήρια φιλμ (8mm και 16mm) στον κόσμο. Με τις δικές τους ταινίες να εξερευνούν διαρκώς το μέσο. Με κάθε λογής πειραματισμούς που αναδεικνύουν τις δυνατότητες της κάμερας, με ανήσυχη εργασία στα χημικά και την εμφάνιση οι οποίοι δίνουν διαφορετικές υφές στις εικόνες. Ο ήχος στις ταινίες τους και υποβάλει και συνοδεύει. Η χρήση της οπτικής λούπας είναι εκτεταμένη, και το αίσθημα του αναπόδραστου που επιφέρει είναι αναπόφευκτο. Η καταγραφή εκτυφλωτικών blinks του φωτός και οι κινήσεις της κάμερας μπρος και πίσω στο θέμα, μέσα σε επιλεγμένα περιβάλλοντα, είναι στοιχεία που υποδηλώνουν περισσότερο το πέρασμα του χρόνου και τα σημεία στίξης του, παρά του χώρου. Θα 'χουμε τη χαρά να υποδεχτούμε την Dianna και τον Richard και να μας μιλήσουν για την δουλειά τους. Η προβολή -κατ' εξαίρεση όσον αφορά τις προβολές τους- θα γίνει ψηφιακά. Εκτός αν μέχρι τελευταία στιγμή καταφέρουμε να βρούμε μια μηχανή προβολής 16mm.

Πριν απ' αυτό όμως, θα σας παρουσιάσουμε ένα μονόωρο πρόγραμμα που θα αποτελείται με επιμέρους αφιερωματάκια σε αγαπημένους δημιουργούς. Δεν πάνε περισσότερα από 2 χρόνια από τότε που είχαμε την χαρά να φιλοξενούμε την Dagie Brundert με τα υπέροχα φιλμάκια της και τις υπέροχες αλχημικές συνταγές εμφάνισης με καφενόλη. Όσο βρισκόταν στην Ελλάδα γύρισε το φιλμ Μακρυά, το οποίο και θα προβάλουμε μαζί με άλλες 3 σύντομες ταινίες που έκανε ή εμφάνισε πρόσφατα. Θα δούμε επίσης δύο ταινίες της αγαπημένης Melody Woodnutt, η οποία φτιάχνει ταινίες σχεδόν εξωκοσμικής εμπειρίας. Για τη μεταφοορά αυτή μένει συγκεντρωμένη στην ανάμειξη ήχων και εικονών που ανακαλούν βαθιές συναισθηματικές εμπειρίες μ' έναν δυναμικό τρόπο για την καθεμιά και τον καθένα. Θα δούμε επίσης 2 ταινίες του Simon Liu, που με τα ταχύτατα κατς και τις επαναλαμβανόμενες λήψεις αφήνουν τον κόσμο σε κάτι που μοιάζει με κοσμική σκόνη. Τέλος, θα μπούμε για πρώτη φορά, μέσα από 7 σύντομες ταινίες/βίντεο, στον κόσμο της Iokasti Mantzog. 'Οπου με δομικά συστατικά το σώμα, τον διαισθητικό αυτοσχεδιασμό αλλά και τον επιτελεστικό μυστικισμό, χορογραφούνται μεσότοποι επιθετικοί ή αναιρετικοί ως προς τις παραδοσιακά κυρίαρχες αντιλήψεις.

Ο τόπος συνάντησής μας παραμένει πλησίον του Ιλισσού. Αυτή τη φορά κάτω από τη γέφυρα του Όθωνα και πλάι από την εκκλησία της Αγίας Φωτεινής, ή Αγίας Φωφώς όπως την λένε οι θαμώνες.


Μέρος Πρώτο (55')
20.30
E-Ticket του Simon Liu, 13'
Who is Daddy? της Iokasti Mantzog, 2'
Country Baby της Dagie Brundert, 5'
Galaxies [a love letter] της Melofy Woodnutt, 4'
Thalassografia της Iokasti Mantzog, 1'
Let the throat expose the trouble της Iokasti Mantzog, 2'
Makria της Dagie Brundert, 4'
I ALWAYS KNEW I WAS A BIRD της Iokasti Mantzog, 2'
Skiaxtika της Iokasti Mantzog,1'
The Last Seaport of Limerence της Melofy Woodnutt, 7'
Die kürzeste Grünphase der Welt της Dagie Brundert, 1'
The last shirt of summer της Dagie Brundert, 1'
Karakaxa της Iokasti Mantzog, 1'
Come wonder with me της Iokasti Mantzog, 2'
Refuse Roomτου Simon Liu, 11'

Mέρος Δεύτερο (58')
21.45
Intersection των Richard Tuohy και Dianna Barrie, 11'
The Land at Night των Richard Tuohy και Dianna Barrie, 14'
Nude Descending της Dianna Barrie, 10'
Crossing του Richard Tuohy, 11'
Like a Lighthouse των Richard Tuohy και Dianna Barrie, 12'

 

ΠΟΥ
Κάτω από τη γέφυρα του Όθωνα
Ακριβές σημείο εδώ

 

20.30
Είσοδος Ελεύθερη
Συνεισφορές ευπρόσδεκτες για τα έξοδα των παρευρισκόμενων δημιουργών



DAGIE BRUNDERT

Country Baby
(1993, Γερμανία, 4')

«Η Σίλκε και η ζωή στην εξοχή.»

Die kürzeste Grünphase der Welt
(1995, Γερμανία, 1')

«Τίποτα δεν συμβαίνει πραγματικά. Αλλά είναι συναρπαστικό».

Μακριά!
(2025, Ελλάδα, 4')    

Μου αρέσει να εξερευνώ νέες πόλεις και λατρεύω τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ω, Αθήνα, το μετρό σας είναι πανέμορφο! Σε κάθε πόλη βρίσκω έναν ελκυστικό σταθμό, τρένο ή λεωφορείο. Στην Αθήνα υπάρχει μια στάση λεωφορείου που ονομάζεται NIRVANA! Φυσικά πρέπει να πάω εκεί.

Η Νιρβάνα είναι στα νότια σε μια ασήμαντη γειτονιά και εντελώς βαρετή. Τίποτα δεν συμβαίνει εδώ. Αλλά: τα πουλιά έχουν μαζευτεί απέναντι και μου τραγουδούν ένα τραγούδι.
Με κάποιο τρόπο δεν μπορώ να βγάλω το τραγούδι των πουλιών από το μυαλό μου. Μήπως ακούω φωνές;

Και μετά είναι και οι καρυάτιδες. Στέκονται εκεί και κουβαλούν την οροφή του κόσμου για τόσο πολύ καιρό. Τόσο καιρό. Έχω την αίσθηση ότι κάτι αλλάζει. Οι Καρυάτιδες έχουν βαρεθεί. Αλλά δεν θα είναι τόσο εύκολο. Είμαστε πολλές Καρυάτιδες; Ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο, δεν χρειαζόμαστε πια την οροφή.

The last shirt of summer
 (2024, Γερμανία, 1')

Το καλοκαίρι τελείωσε, το κάμπινγκ είναι ξαφνικά άδειο, βρέχει εδώ και μέρες, η απλώστρα στάζει και ένα πουκάμισο κρέμεται ακόμα εκεί. 




MELODY WOODNUTT

Galaxies [a love letter]
(2020, Αυστραλία, 4')

Μια ωδή στον κόσμο, για τους ερωτευμένους.

The Last Seaport of Limerence
(2025, Αυστραλία, 7')

Με αφορμή την Ora Clementi και το επιμελητικό δίδυμο Anorak (Βερολίνο) να δημιουργήσουν μια ταινία που εξετάζει «τη συναισθηματική δύναμη των ουτοπιών», το The Last Seaport of Limerence φαντάζεται ένα θαλάσσιο λιμάνι που βρίσκεται οριακά ανάμεσα στην ελπίδα και την αβεβαιότητα. Το έργο χρησιμοποιεί προηγούμενες ταινίες της Woodnutt και προηγουμένως αχρησιμοποίητα αρνητικά- με τον τρόπο αυτό, ένα μυστηριώδες νέο «τοπίο» αναδύεται στην άκρη της θάλασσας.




SIMON LIU

E-Ticket
(2019, Χονγκ Κονγκ, 13')
 
 Μια ταινία με δεκαέξι χιλιάδες συγκολλήσεις στα σκαριά. Το E-Ticket είναι μια ξέφρενη (επανα)καταγραφή ενός προσωπικού αρχείου και μια ευκαιρία για αναγέννηση ξεχασμένων εικόνων. Αρνητικά φωτογραφιών 35mm και κινούμενες εικόνες (που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια των παιδικών χρόνων του καλλιτέχνη) κόβονται εμμονικά, ανακατανέμονται και στη συνέχεια ενώνονται με ταινία σπιθαμή προς σπιθαμή σε άκαμπτα βήματα. Οι κατακερματισμένες απόψεις σαρώνουν μεταξύ ενός σχολικού ταξιδιού στην Ινδία και στη συνέχεια κορυφώνονται με μια διαμαρτυρία για μια σύνοδο κορυφής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 2005 στο Χονγκ Κονγκ. Οι φωτογραφίες μου μπορεί να έχουν κοπεί και ανακατευτεί, αλλά τουλάχιστον τώρα βρίσκονται όλες σε ένα μέρος. Μια εξιστόρηση της Κόλασης του Δάντη για την εποχή της ροής- μια ελευθερία κίνησης που προορίζεται για το σύγχρονο σύννεφο.
 
Refuse Room
(2024, Χονγκ Κονγκ, 11')

Ταλαντευόμενο από στιγμές συντροφικότητας στην εξαφάνιση, την άνοδο και την πτώση, την κατοικία και τη φυγή, τη λύπη και την αποδοχή, το Refuse Room παρακολουθεί χώρους και όντα κατά τη διάρκεια εύθραυστων ενδιάμεσων καταστάσεων σε μια απελπισμένη προσπάθεια να βρει δρόμους προς τα εμπρός μέσα σε αλλοιωμένα τοπία. Μπορεί να μην έχουμε τελειώσει με το παρελθόν, αλλά το παρελθόν έχει τελειώσει με εμάς.





IOKASTI MANTZOG
Who is Daddy? - 2'
Let the throat expose the trouble - 2'
I ALWAYS KNEW I WAS A BIRD - 2'
Skiaxtika- 1'
Come wonder with me - 2'
Thalassografia -1'
Karakaxa - 1'
 
< Karakaxa> , < Who is Daddy? > , < Let the throat expose the trouble> , < I ALWAYS KNEW I WAS A BIRD>, < Come wonder with me>, < Thalassografia> ,< Skiaxtika > είναι όλες διαισθητικές εξερευνήσεις και προσπάθειες να διαρρηχθούν τα όρια του σώματος, διά μέσω του μυστικιστικού και του διάλογού του με τη φύση. Έχοντας όλα ως κοινή βάση τον αυτοσχεδιασμό, σε μια λήψη, άλλοτε σαν πουλί, άλλοτε σαν μεταίχμιά ζωντανό και άλλοτε σαν ξερότοπος, ιστορίες του φανταστικού εξελίσσονται, κρύβονται και μυρίζουν ίσως ενοχλητικά , σε πολύ σύντομα βίντεο, χορεύοντας.
 
 
 
 
 
RICHARD TUOHY & DIANNA BARRIE
 
 Nude, Descending 
 (2025, Αυστραλία, 9')

Ένας περφόρμερ κατεβαίνει τις σκάλες.  Άμεσες ματ ταινίες πλαισιώνουν φευγαλέες ματιές της κίνησης του. Το phase-looping αναπαράγει τις ματιές σε έναν ανθρωπόμορφοο καταρράκτη.   
Ένα παιχνίδι που παίζεται με διαχωρισμούς χρωμάτων, κίνηση που ακολουθεί γρατζουνισμένη με το χέρι και μια αέναη ζωγραφισμένη κατερχόμενη φιγούρα.



The Land at Night 
(2024, Αυστραλία, 14')

Συνήθιζα να βρίσκω το σούρουπο ως μια πολύ ανησυχητική στιγμή, σαν το να πλησιάζει η νύχτα να ήταν κάτι που έπρεπε να φοβάμαι.  Ήταν σαν, μόλις έπεφτε η νύχτα, να μπορούσες... να μη μπορούσες να φύγεις και να έπρεπε να αντιμετωπίσεις απροσδιόριστες συνέπειες.  Ίσως η γη θυμάται και η νύχτα αποκαλύψει τι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει...

Like a Lighthouse
(2023, Αυστραλία, 12')

Μια εκτυφλωτική ακτίνα φωτός. Ο διαπεραστικός ήχος των πλοίων. Τα πάντα - η γη, τα φυτά, ο ουρανός - φωνάζουν για προσοχή. Οι αντιλήψεις μας επιτίθενται με  τις απαιτήσεις τους να μας προσέξουν.  Αυτή η ταινία είναι ένα είδος home movie μιας πεζοπορίας 5 ημερών στο νοτιότερο άκρο της Αυστραλίας.

Intersection   
(2022, Αυστραλία, 10')

Μια στακάτη μελέτη της δράσης και της αλληλεπίδρασης στο επίπεδο του δρόμου. Άνθρωποι και
οχήματα στις καθημερινές μετακινήσεις τους εξαϋλώνονται σε κομμάτια από φως, σκιά και αδράνεια, επαναλαμβάνοντας και αποσυναρμολογώντας τη δημιουργία κίνησης από ακίνητα καρέ στην καρδιά του κινηματογράφου. Κινηματογραφημένο σε δέκα πόλεις σε τέσσερις ηπείρους.

Crossing  
(2016, Αυστραλία, 11')

Απέναντι από τη θάλασσα. Απέναντι από το δρόμο. Επεξεργασία διπλοέκθεσης και θορύβου σε μεγέθυνση, εικόνες των δύσκολων γειτόνων της Κορέας και της Ιαπωνίας σε μια πιντελιστική θάλασσα αναλογικού κόκκου.

________________________________________________________________

 



On Sunday (13/4) we welcome Richard Tuohy and Dianna Barrie, in person, from far away Australia, with a one-hour program of 5 films that spans a large part of their filmography from 2016 to today. Founders of nanolab, one of the most active film (8mm and 16mm) labs in the world. With their own films they are constantly exploring the medium. With all kinds of experimentation that highlight the possibilities of the camera, with restless work on chemicals and development that give different textures to the images. The sound in their films both submits and accompanies. The use of visual loops is extensive, and the sense of inevitability it brings is unavoidable. The recording of blinding blinks of light and camera movements back and forth across the subject, within selected environments, are elements that suggest the passage of time and its punctuation points rather than space. We'll have the pleasure of welcoming Dianna and Richard to talk to us about their work. The screening - with the exception of their screenings - will be digital. Unless we manage to find a 16mm projectior by the last minute.


But before that, we will present you a one-hour programme consisting of individual tributes to favourite creators. It hasn't been more than 2 years since we had the pleasure of hosting Dagie Brundert with her fabulous films and wonderful alchemical caffenol development recipes. While she was in Greece she shot the film Makria, which we will screen along with 3 other short films she made or developed recently. We will also see two films by the beloved Melody Woodnutt, who makes films of almost exotic experience. For this transfer she stays focused on blending sounds and images that evoke deep emotional experiences in a powerful way for each and every one. We will also see 2 films by Simon Liu, whose rapid-fire crashes and repeated takes leave the world in what looks like cosmic dust. Finally, we will enter the world of Iokasti Mantzog for the first time, through 7 short films/videos. Where with structural components of the body, intuitive improvisation and performative mysticism, mesoscapes are choreographed that are aggressive or subversive to traditionally dominant notions.

Our meeting place remains near the Ilisos river. This time under the bridge of Othonas and next to the church of Agia Fotini, or Agia Fofos as the locals call it.


First Part (55')
20.30
E-Ticket by Simon Liu, 13'
Who is Daddy? by Iokasti Mantzog, 2'
Country Baby by Dagie Brundert, 5'
Galaxies [a love letter] by Melofy Woodnutt, 4'
Thalassografia by Iokasti Mantzog, 1'
Let the throat expose the trouble by Iokasti Mantzog, 2'
Makria by Dagie Brundert, 4'
I ALWAYS KNEW I WAS A BIRD by Iokasti Mantzog, 2'
Skiaxtika by Iokasti Mantzog,1'
The Last Seaport of Limerence by Melofy Woodnutt, 7'
Die kürzeste Grünphase der Welt by Dagie Brundert, 1'
The last shirt of summer by Dagie Brundert, 1'
Karakaxa by Iokasti Mantzog, 1'
Come wonder with me by Iokasti Mantzog, 2'
Refuse Room by Simon Liu, 11'

Mέρος Δεύτερο (58')
21.45
Intersection by Richard Tuohy and Dianna Barrie, 11'
The Land at Night by Richard Tuohy and Dianna Barrie, 14'
Nude Descending by Dianna Barrie, 10'
Crossing by Richard Tuohy, 11'
Like a Lighthouse by Richard Tuohy and Dianna Barrie, 12'

 

WHERE
Under bridge of Othonas
 Exact location here

 

20.30
Free entrance
Donations welcome for the expenses of the attending filmmakers


DAGIE BRUNDERT

Country Baby
(1993, Germany, 4')

«Silke and the country life.»

Die kürzeste Grünphase der Welt
(1995, Germany, 1')

«Nothing happens actually. But it's pretty exciting.».

Makria!
(2025, Greece, 4')    

I love exploring new cities and I love public transport. Oh Athens, your subway is beautiful! In every city I find an attractive station, train or bus. In Athens there is a bus stop called NIRVANA! Of course I have to go there.

Nirvana is in the south in an unimportant neighbourhood and completely boring. Nothing going on here. But: birds have gathered opposite and are singing me a song.
Somehow I can't get the birdsong out of my head. Do I hear voices?

And then there are the caryatids. They've been standing there carrying the roof of the world for so long. So long. I have the feeling that something is changing. The caryatids are fed up. But it's not going to be that easy. Are we a lot of caryatids? Let's try something new, we don't need the roof any more.

The last shirt of summer
 (2024, Germany, 1')

Summer is over, the campsite is suddenly empty, it's been raining for days, the washing line is dripping and a shirt is still hanging there.




MELODY WOODNUTT

Galaxies [a love letter]
(2020, Australia, 4')

An ode to the cosmos, for the lovers.

The Last Seaport of Limerence
(2025, Australia, 7')

Prompted by Ora Clementi and curatorial duo Anorak (Berlin) to create a film that considers 'the emotive force of utopias', The Last Seaport of Limerence imagines a sea port that sits liminally between hope and uncertainty. The piece utilises Woodnutt’s previous films and her previously unused film negatives; in doing so a mysterious new ‘topia is found at the sea’s edge.




SIMON LIU

E-Ticket
(2019, Hong Kong, 13')
 
 A film sixteen thousand splices in the making. E-Ticket is a frantic (re)cataloguing of a personal archive and an opportunity for rebirth to forgotten images. 35mm photo negatives and moving pictures (taken during the artist's formative years) are obsessively cut apart, reshuffled then tape spliced together inch by inch in rigid increments. Fragmented views swipe between a school trip to India then culminate with a protest of a 2005 World Trade Organization summit in Hong Kong. My photographs may have all be cut up and mixed around, but at least they’re all in one place now. A retelling of Dante's Inferno for the streaming age; a freedom of movement reserved for the modern cloud.
 
Refuse Room
(2024, Hong Kong, 11')
 
Oscillating from moments of togetherness to disappearance, rising and falling, dwelling and fleeing, regret and acceptance, Refuse Room surveils spaces and beings during fragile in-between states in a desperate attempt to find pathways forward within altered landscapes. We may not be through with the past but the past is through with us.




IOKASTI MANTZOG
Who is Daddy? - 2'
Let the throat expose the trouble - 2'
I ALWAYS KNEW I WAS A BIRD - 2'
Skiaxtika- 1'
Come wonder with me - 2'
Thalassografia -1'
Karakaxa - 1'
 
 
 
 
 
 
RICHARD TUOHY & DIANNA BARRIE
 
 Nude, Descending 
 (2025, Αυστραλία, 9')
 
A performer descends the stairs.  Direct film mattes frame glimpses of the 
motion.  Phase-looping duplicates the glimpses into a cascade of humanity.   
A game played with colour separations, motion following hand scratched and 
painted mattes and a perpetual descending figure.


The Land at Night 
(2024, Αυστραλία, 14')

I used to find the dusk a very unsettling time, as though the approaching 
night was something to be feared.  It was as if, once night fell you could 
not flee, and had to face unspecified consequences.  Maybe the land 
remembers and the night will reveal what we might have done...

Like a Lighthouse
(2023, Αυστραλία, 12')

A blinding beam of light. The piercing sound of ships. Everything - the 
land, plants, the sky - shouts for attention. Perceptions assail us with 
their demands to be noticed.  This film is kind of a home movie of a 5 day 
hike to the southern most tip of Australia.

Intersection   
(2022, Αυστραλία, 10')

A staccato study of street level action and inter-action. People and 
vehicles on everyday journeys are atomised into coursing fragments of 
light, shadow, angle and inertia, reiterating and disassembling the 
creation of motion out of still frames at the heart of cinema. Filmed in 
ten cities on four continents.

Crossing  
(2016, Αυστραλία, 11')

Across the sea. Across the street. Cross processed and grain enlarged 
images of fraught neighbours Korea and Japan in a pointillist sea of grain.







Subscribe to: Posts (Atom)